Yunanistan Milli Savunma Bakanı Panos Kammenos DİKO Başkanı Nikolas Papadopulos ile görüştükten sonra şu açıklamayı yaptı:
‘Şu iki ön koşul yerine getirilmezse, çözüm olmaz:
Birinci önkoşul, tüm işgal askerlerinin ayrılmasıdır. Kıbrıs’ta işgal gücünün tek bir askerinin dahi kalacağı çözüm, çözüm değildir.
İkinci önkoşul, geri adım atmayacağımız garantiler konusudur. 1960 rejimine ve/veya daha kötüsüne dönemeyiz. Bir azınlığın, çoğunluğun geleceğini belirlemesi mümkün değildir.
DİKO Başkanına yapmış olduğu bilgilendirmeden dolayı teşekkür etmek istiyorum. Onu temin ederim ki, Yunanistan yanındadır. Kıbrıs sorununda bir çözüm istiyoruz, ancak bu çözüm adil ve uygulanabilir olmalıdır.”
Bu açıklamada askerin çekilmesi ve garantörlük hususu saklı kalmak üzere iki kusur bulunuyor:
Birincisi Kammenos’un Türkleri azınlık olarak adlandırarak Türklerin 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti Anayasası’nda hükmedilen eşit hak ve şartlara sahip ulusal bir varlık statüsünü ve ülkeyi kuran iki cemaatten biri olma statüsünü reddetmiş olmaktadır. 1960’da kurulan Kıbrıs Cumhuriyeti eşit iki halkın birlikte anlaşarak kurdukları bir devletti. Kaynağı da yine Türkleri eşit iki halktan biri sayan 1959-1960 Londra ve Zürih Anlaşmalarıdır. Rumların Türkleri azınlık sayma girişimleri de BM tarafından her defasında reddedilmiştir.
İkincisi mevcut müzakerelerin yapılma nedeni esans olarak Kıbrıs Cumhuriyeti’ni yeniden iki toplumlu bir devlet haline getirmektir. Bunun anlamı 1960 rejimi sağlanması gereken asgari şarttır. 1960 rejimini tamamen dışlayan bir yaklaşım yeniden birleşmenin zeminini oluşturamaz.
İki kusur da güven ortamını zedeleyici, iyi niyet sergilenmediğini gösteren tutumun işaretidir.