YUGO-TÜRKLER Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığına geçen her delikanlı veya adam,bir an evvel pasaport elde edip,” dünyanın neresinde olursa olsun ekmek peşinde koşmanın ” ve ailesinin gereksinimlerine katkıda bulunmak rüyasıyla yaşamıştır. O zamanların Yugoslavya’sında çok dokunaklı bir şarkı söyleniyordu ” Moj brate je u tudjini ” -Benim gurbetteki kardeşim – Batı almanya’ya doğru çıktığımız uzun yolculuk esnasında ,Bulgaristandan geçerken ,belki de yüz kere bu şarkıyı dinleyerek Almanya’ya varırdık.Geldiğimiz yere göre Almanya bize cennet gibi geliyordu.İş için başvurduğumuz patronlar ” Siz kimsiniz ? ” sorusunu sorduklarında ” Biz Yugoslavız ” diye cevap verirdik.Fakat ibraz ettiğimiz evraklarımıza bakan patronlar protesto edercesine : “Siz Yugoslav değil Türksünüz ” derlerdi.Bunun üzerine bizler “Hayır biz Yugoslav Türklerindeniz ” derlerdi.Bunun üzerine bizler : ” Hayır biz Yugoslav Türklerindeniz ” diyerek durumu düzeltme uğraşısı içerisine girerdik. Bundan sonra bizlere yeni bir milliyet kimliği verilmeye başlanmıştı.O da YUGO -TÜRKLER kimliğiydi.Bu kimliklikteki kişilerin en becerikli,en dayanıklı,en çalışkan ve en dakik kişiler olduğu Almanya genelinde çok çabuk yayılıp işitilmişti.Bu nedenle en çok aranan ve en çabuk iş bulan bizler olmuştuk.Sonra diğer Avrupa ülkeleri olan ; Fransa,İsviçre,Avusturya,Belçika,Hollanda,Lüksemburg gibi ülkeler tarafından tercih edilir olmuştuk.Alman firmalar eşliğinde İran,Irak ve Mısır gibi ülkelere gitmeye başlamıştık.” Yugo-Türkler ” apoletimizi yanımızda götürüyorduk.Örnek olarak verecek olursam ,bir keresinde Kahire ‘de bir Amerikan firması adına Yugo-Türkler’den 25 kişi çalışıyorduk.Bu kişiler aslında ;Pendik,Kartal ve Bayrampaşa’da yaşayan bizim Boşnaklarımızda.. Hepimizin içinde bir tek ,Kartallı olan Osman İngilizce biliyor diğerlerimiz ise Boşnakça,Türkçe ve Almanca konuşuyorduk.Bu inşaat sahasında çalışan İngiliz ve diğer milletlerden olanların işlerine hemen son verilmiş sadece biz kalmıştık.Bize verilen bütün işleri zamanında ve başarıyla bitirmiştik.Böylece bizim ” Yugo-Türkler ” olarak ünümüz Amerikaya kadar taşımış oldu. Bizi herkes Boşnak olarak isimlendiriyordu.Bosnada yaşanan savaş bizim milli ismimiz hakkındaki gerçeğin ortaya çıkmasına neden olmuştur.Türkler,Arnavutlar,Makedonyalılar,Sırplar ve Hırvatlar bizi Boşnak ismiyle çağırırken bizler,kendimize Boşnak demeye korkuyorduk.Bizim milli adımız Bosna’nın kendi vatandaşlarının olmasından korkan kirli yugoslav siyasetinin içerisinde kaybolmaya başlamıştı.Sırplar,Hırvatlar,Slovenler,Karadağlılar ve Makedonlar kendi isimlerini rahatça kullanırken, sadece Bosna Hersek’te ve Sancak’ta milliyeti belli olmayan bazen küçük “m” bazen de büyük ” M ” harfi ile telaffuz edilen Müslümanlar ,yani isimsiz bir millet yaşıyordu.O ülkeye olan bağlılığımızı,saygımızı,boşuna dile getiriyor ,o ülkenin kalkınması için tertip edilen çalışma aksiyonlarında en iyi olabilmek için boşuna koşturuyorduk.Kendi evimiz olan Sancak,Bosna ve Hersekte en kötü bizlerdik çünkü bizleri hep en kötü kişiler olarak takdim ediyorlardı.Fakat gelin görün ki bizler dünyanın neresinde olursak olalım en iyi olduğumuzda hep kanıtladık.Bu neden böyledir ? Bir Boşnakın kendisini Boşnak olarak gururla ifade edebilmesi ,Boşnakça konuşabilmesi Latin harfleriyle Boşnakça yazabilmesi ,içinde yaşadığı ülkesini sevip hür yaşaybilmesi ve yaratıcı olabilmesi için gerekli şartlar ne zaman oluşacak ?? Burada Türkiye’de bizlere bütün imkanlar sağlanmış onun için biz bu ülkeyi seviyor,onun kanunlarına saygı duyuyor,bayrağına hayranlık duyuyor ve bizimle kardeşçe yaşayan bütün halklarını seviyoruz.
https://www.bosnakmedya.com/yugo-turkleri-bilir-misiniz/